|
Sprawdzian szóstoklasisty Egzamin gimnazjalny Matura Nauczyciele Zadanie domowe |
Wyszukiwarka Tytuł wypracowania: Himalaje - najwyższe góry świata. Obszar górski to taki który wyraźnie odróżnia się od otaczającego go terenu. Rzeźba górska charakteryzuje się pofałdowaniem i znacznym wyniesieniem n.p.m., zbocza wzniesień bardzo często strome zakończone wzniesieniami tworzącymi niepowtarzalne krajobrazy, porozcinane dolinami , kotlinami i jaskiniami. Specyficzny krajobraz górski, klimat i roślinność powodują, że obszary te są jednym z najatrakcyjniejszych dla turystów, badaczy, są miejscem uprawiania wielu sportów szczególnie zimowych. Himalaje są najwyższym pasem górskim na świecie. Położone są w południowej Azji biegną równoleżnikowo oddzielone są od Karakorum głęboka doliną górnego Indusu, od gór chińsko - birmańskich - doliną Brahmaputry. Długość całego pasma to około 2500 km a szerokość, 180 - 350 km. Biegną przez terytorium Chin, Indii, Nepalu, Bhutanu i Pakistanu. Średnia wysokość około 6000 m n.p.m., dziesięć szczytów o wysokości ponad 8000 m n.p.m. Nazwa Himalaje pochodzi od słów hima oznaczającego śnieg oraz alaja czyli dom. Himalaje to "dom śniegu". Himalaje są obszarem z w którym mają źródła jedne z największych rzek na świecie. W Garhwalu źródła ma Ganges oraz Brahmaputra. U podnóża góry Kajlas w Tybecie swoje źródła mają Indus i Satledż. R E K L A M A czytaj dalej ? Pasmo Himalajów powstało w orogenezie alpejskiej. Współcześnie zachodzą ciągłe ruchy wypiętrzające (1cm rocznie). W przekroju poprzecznym maja charakter wielkiego wachlarza. Jest to również obszar aktywny sejsmicznie. Zbudowane są ze skał magmowych (głównie Wysokie Himalaje), osadowych i metamorficznych. Dziela się na kilka pasm górskich które opadają trzema wyraźnymi stopniami ku Nizinie Hindustańskiej. - Wysokie Himalaje, charakteryzują się pasmami do 6000 m n.p.m., rzeźba wyraźnie alpejska. Wysokości w przełęczach spadają do 5000 m n.p.m., W paśmie tym znajduje się dziesięć ośmiotysięczników miedzy innymi najwyższy szczyt świata Mount Everest - 8858 m n.p.m., oraz inne np. Kanczendzanga - 8585 m n.p.m., Lhotse 8501 m n.p.m., Makalu - 8470 m n.p.m. - Małe Himalaje, cechuje ich dość znaczne rozczłonkowanie na mniejsze pasma z dużą ilością dolin i kotlin śródgórskich. Średnia wysokość 3500 - 4500 m n.p.m. Najwyższe wzniesienie - 6026 m n.p.m. - Góry Siwalik, ich średnia wysokość 1000 - 1500 m n.p.m., przebiegają one w kierunku podgórskich równin Niziny Hindustańskiej. W Himalajach przebiega granica miedzy strefą klimat zwrotnikowego, który występuje w części południowej (klimat zwrotnikowy typ monsunowy, wilgotny), oraz strefa klimatów podzwrotnikowych (klimat typowo górski, chłodny, suchy). W wyniku znacznych wysokości podobnie jak na innych obszarach górskich wykształciła się tu wyraźna piętrowość klimatyczna. W piętrze przedgórza średnia roczna temperatura wynosi około 15°C w styczniu a w lipcu dochodzi do około 25°C. Na wysokości 2000 m n.p.m. temperatura wynosi odpowiednio 6°C w styczniu i 18°C w lipcu. NA wysokości 4500 m n.p.m. średnia temperatura roku wynosi poniżej 0°C. W Himalajach najwyższe sumy opadów występują w okresie letnim od maja do października, jest to związane z występowaniem w tym okresie, letniego monsunu. Suma opadów w ciągu roku jest zależna od ekspozycji danego stoku. Stoki południowe we wschodniej części charakteryzują się średnimi opadami wynoszącymi 2000 - 3000 mm, w części zachodniej wynosi około 1000 mm. Stoki południowe, charakteryzują się znacznie mniejszymi sumami opadów, są one osłonięte przed wpływem monsunu, średnio wynoszą one 100 - 250 mm. Płynące rzeki w Himalajach tworzą wąskie i głębokie doliny. Liczne są również progi i wodospady. Na wysokości około 4500 - 5000 m n.p.m. na stokach południowych przebiega granica wiecznego śniegu na stokach północnych granica ta biegnie na wysokości 5700 - 6100 m n.p.m., łącznie zajmują one powierzchnię 10 tys. km. Największe takie obszary występują na Mount Evereście i Kanczendzangi. Obszary górskie charakteryzują się również wykształconymi piętrami roślinnymi. Jest to spowodowane spadkiem temperatury wraz z wysokością, co powoduje powstanie specyficznych pięter roślinnych. Na stokach południowych położonych na niższych wysokościach, rosną od strony wschodniej lasy tropikalne, wilgotne (palmy, figowce, bambusy). W części zachodniej roślinność jest bardziej sucha, występują lasy liściaste zrzucające okresowo liście, roślinność twardolistna (akacje, oliwki) oraz lasostepy i stepy. W dolinie Indusu występują pustynie. Na wyższych wysokościach występują lasy mieszane i iglaste gatunkiem charakterystycznym jest cedr poza tym liczne zarośla (różaneczników, azalii), Do granicy wiecznego śniegu sięgają łąki alpejskie. Na stokach północnych wstępują liczne stepy. Poszczególne piętra klimatyczne w różnych częściach Himalajów mają zróżnicowany przebieg np. górna granica lasu przebiega na wysokości 2250 m n.p.m. w części zachodniej natomiast w części wschodniej na wysokości 4000 m n.p.m. Obszar Himalajów jest środowiskiem życia dla wielu gatunków zwierząt. Na niższych wysokościach w południowej części Himalajów żyją m.in. słoń indyjski, niedźwiedź himalajski, panda mała, lampart oraz liczne gatunki małp. Na stokach północnych na wyższych wysokościach występują niedźwiedź brunatny, irbis czyli pantera śnieżna, liczne gryzonie i ssaki rogate, tary, argale, jaki. W Himalajach uprawia się głównie herbatę, rośliny cytrusowe i ryż na wysokościach do 2500 m n.p.m. głównie na stokach południowych. Do wysokości 4600 m n.p.m. czyli do granicy występowania łąk wysokogórskich ludność trudni się pasterstwem. Himalaje ze względu na warunki przyrodnicze są obszarem trudno dostępnym. Do głównych szlaków komunikacyjnych, należy biegnący z południowej części Kaszmiru przez dolinę rzeki Dras, dolinę górnego Indusu oraz liczne przełęcze m.in. Dżelep-la i Tang-la aż do doliny Brahmaputry. Najbardziej znanym obszarem w Himalajach jest obszar państwa Nepal, którego stolica jest Katmandu. Jest ona nazywany Dachem Świata, państwo to otoczone jest wielkimi szczytami Mont Everestu, Kanczendzanga i Annapurna. Nepal jest państwem które należy do najsłabiej rozwiniętych państw świata. Większość mieszkańców pracuje w rolnictwie lub jako robotnicy. Kraj ten był niedostępny dla cudzoziemców do roku 1951, co zapewne wpłynęło na taki niski poziom rozwoju. Dziś kraj ten zaczyna czerpać korzyści z rozwijającej się intensywnie turystyki. Co roku odwiedza go około 200 tys. turystów liczba to ciągłe wzrasta. Stolica Katmandu stała się również miejscem gdzie zjeżdżają się z całego świata miłośnicy wspinaczek po szczytach Himalajów. Najwyższy szczyt Mount Everest został po raz pierwszy zdobyty (25 maj 1953), przez pochodzącego z Nowej Zelandii alpinistę Edmunda Hillary i towarzyszącego mu Szerpa - Tenzinga. Do historii wspinaczek górskich wpisali się również polscy himalaiści, Wanda Rutkiewicz, która jako pierwsza kobieta z Europy i trzecia na świecie zdobyła szczyt Mount Everest (16.10.1978). Zginęła w górach Kanczendzangi w 1992 roku. Drugim znanym himalaistom był Jerzy Kukuczka, który w latach 1979 - 1987 zdobył 14 ośmiotysięczników był to drugi taki wyczyn na świecie. Zginął w górach w 1989 roku, przy próbie przejścia południowej ściany Lhoce. |
Najnowsze praceUkład oddechowy ptaków [Biologia]obrazek2 [wirtualny 2] woda-test obrazka [Biologia] test-Rafał [wirtualny 2] polskie góry [Geografia] Najnowsze zadania domoweZEus dowiedział się o plotkarstwie i gadulstwie Syzyfa,ale zan... [Język polski]Wypracowanie na temat II wojny światowej... [] na wypoczynek wybrało się 21 dzieci. Jednak dwie siudme nie prz... [] na wypoczynek wybrało się 21 dzieci. Jednak dwie siudme nie prz... [] Masz problem z rozwiązaniem? Wpisz tu treść swojego zadania...... [] Bądź widoczny w portalu! |