Zadanie domowe

Model miłości romantycznej został zapoczątkowany przez wybitne dzieło Goethego. "Cierpienia młodego Wertera" stały się wzorcem obowiązującym przez całą epokę, stanowiły dokonały przykład miłosnej opowieści. Utwór należy do gatunku powieści epistolarnej, ponieważ został napisany w formie listów Wertera do przyjaciela. Listy te są utrzymane w bardzo osobistym tonie, nieszczęśliwy kochanek przedstawia przyjacielowi swe rozterki, wahania i cierpienia. Miłość Wertera jest nieszczęśliwa, ponieważ nie może on pojąc swej ukochanej za żonę. Lotta, która zawładnęła jego sercem, co więcej jest skłonna odwzajemnić uczucie, nie może do niego należeć, ponieważ obiecała swej matce, że wyjdzie za innego. Przysięga złożona na łożu śmierci matki jest nieodwołalna, oboje to rozumieją i oboje cierpią z tego powodu.

Cały czas poznajemy tylko punkt widzenia Wertera, jego uczucia i przemyślenia. Uczucia Lotty nie są do końca jasne, wydaje się, ze i ona kocha Wertera, jednak czuje lek przed siłą jego uczucia, nie jest tez do końca pewna swojej stanowczości. Wie, że nie może złamać złożonej przysięgi.

Odmienną sytuację można zaobserwować w IV części "Dziadów", miłość Gustawa zostaje odrzucona przez kochankę. To nie zewnętrzne okoliczności stają na drodze do szczęścia Gustawa, ale wola ukochanej. Znamienne dla literatury romantycznej jest przedstawianie miłości od strony mężczyzny. To mężczyźni są głównymi bohaterami i to oni przede wszystkim cierpią.

Czasem kochanka podziela cierpienie miłosne, choć jej uczucia są przedstawiane w sposób mniej heroiczny. Taką sytuacje możemy zaobserwować w "Konradzie Wallenrodzie" Adama Mickiewicza. To główny bohater dokonuje wyboru, to jego poświecenie jest głównym motywem utworu, choć jego żona poświęca nie mniej. Warto zwrócić uwagę na jeszcze inną przeszkodę w drodze do wspólnego szczęścia. Kochankowie odnajdują wspólne szczęście, odwzajemniają swoją miłość, pobierają się i pragną być razem, ale ich wspólne szczęście zostaje zburzone. Konrad Wallenrod nie może być szczęśliwy, kiedy cierpi jego ojczyzna. Ten rys -priorytet walki o wolność, stał się charakterystyczną cechą polskiej literatury romantycznej. Polski romantyzm zdominował konflikt między osobistym szczęściem a obowiązkiem względem ojczyzny.

Symboliczna przemiana Gustawa w Konrada, romantycznego, nieszczęśliwego kochanka w samotnego bojownika o wolność jest znacząca dla całej polskiej literatury. Podobny wzorzec ukazał Słowacki w "Kordianie". Tu miłość jest tylko doświadczeniem wczesnej młodości, które stanowi jedno z licznych rozczarowań w życiu młodego człowieka. Kordian, podobnie jak Gustaw wybiera inną miłość - patriotyzm.

Podsumowując, romantyczna miłość zawsze była nieszczęśliwa, na jej drodze stawały różne przeszkody, które na ogół prowadziły do śmierci kochanków. Miłość jest przedstawiana jako uczucie dominujące, zdolne zawładnąć człowiekiem bez reszty. Polska literatura wykształciła nieco inny model, obciążony dodatkowo sytuacja polityczną, wymagający od bohatera największego poświecenia - poświęcenia własnej miłości do kobiety. Miłość do ojczyzny również okazuje się nieszczęśliwa i wymaga ofiary życia. Podobnie jak uczucie do kobiety jest to ogromna siła, której trzeba się oddać bez reszty.

Najnowsze prace

Najnowsze zadania domowe

Bądź widoczny w portalu!

• Zarejestruj się
• Pomagaj innym
• Korzystaj z porad
• Poznawaj nowych ludzi