Zadanie domowe

Najbardziej wyniszczający konflikt w dziejach ludzkości wybuchł 1 września 1939r. W trwającej dokładnie  6 lat wojnie śmierć poniosło 48 milionów ludzi. Brało w niej udział 61 państw , przy czym w roku 1939 istniało ich 67. Działania wojenne obejmowały 80% ludności świata. Pod bronią stale znajdowało się wtedy 110 milionów żołnierzy. Przyczyny wybuchu tej tragedii należy omówić chociażby z tego względu, aby nigdy więcej do niej nie doszło, a świat mógł odpowiednio zareagować w przypadku podobnego nieoczekiwanego rozwoju sytuacji.

Europejscy władcy niczego nie wynieśli z lekcji jaką była I wojna światowa i wkrótce po jej zakończeniu historia zaczęła zataczać koło. Dodatkowo większość państw pogrążonych było w głębokim kryzysie ekonomicznym związanym z kosztami prowadzenia poprzedniego konfliktu. Na rynkach światowych powszechnym zjawiskiem była inflacja, przybierająca tak jak np. w Niemczech rozmiary hiperinflacji. W wyniku niezadowolenia zarówno zwycięzców jak i przegranych narodziły się nowe, totalitarne ideologie. W stosunkowo krótkim czasie ich przedstawiciele zaczęli mieć wpływ na politykę swoich państw. Po dojściu do władzy nazistów w Niemczech rozpoczęło się nagminne łamanie traktatu wersalskiego. W 1933r. Niemcy wystąpiły z Ligi Narodów, co niewątpliwie stanowiło gest nieprzyjazny, gdyż organizacja ta była powołana aby zapobiegać przyszłym konfliktom militarnym. Dawne państwa ententy po wygaśnięciu sojuszy stały się niezdolne do przeciwstawienia się niemieckim żądaniom. Co więcej niejednokrotnie nawet spierały się między sobą. Może tu za przykład posłużyć naciskanie Wielkiej Brytanii na Francję aby ta zmniejszyła liczebność swojej armii lądowej z 700 tysięcy do 400 tysięcy.  W 1935r. w Niemczech ustanowiono powszechny obowiązek odbycia służby wojskowej. Liczba z dozwolonych przez traktat wersalski 100tys. żołnierzy podniosła się do niemal 400 tysięcy.

Kolejnym wrogim posunięciem tego państwa było militarne wkroczenie do Nadrenii. Raz jeszcze społeczność międzynarodowa wykazała się biernością. Wystosowano jedynie nieśmiałe noty protestacyjne. Tak samo postąpiono kiedy faszystowskie Włochy w październiku 1935 roku zaatakowały Etiopię. Prośba cesarza tego afrykańskiego kraju o pomoc spotkała się w Lidze Narodów ze średnim entuzjazmem. Liga nałożyła na Włochy sankcje ekonomiczne, których i tak pozostały jedynie na papierze.

W opozycji do faszyzmu wyrastały jedna za drugą partie komunistyczne, co jeszcze bardziej komplikowało i zaostrzało sytuację polityczną. Dochodziło do licznych starć między bojówkami obydwu stron a w Hiszpanii wybuchła krwawa wojna domowa. Była ona postrzegana jako zmagania faszyzmu z komunizmem dlatego niektóre państwa zachowały do niej dystans (Francja, Wielka Brytania ) a inne wspierały walczące frakcje (Niemcy i Włochy z jednej i Rosja z drugiej strony). W Anglii z kolei do władzy doszli pacyfiści, którzy postulowali politykę pokoju i wstrzemięźliwości. Stosowali taktykę ustępstw, dając agresywnym państwom to czego zażądają w zamian za pokój. Przygotowali tym samym grunt pod pakt antykominternowski (1936r.), który łączył Niemcy Włochy i Japonię. Docelowo pakt ten wymierzony był w komunistyczną Rosję.

            Daleki Wschód również pozostawał niespokojny. Wpływowe koła wojskowe namawiały cesarza do zbrojnej interwencji na sąsiednie terytoria. W 1931r. trwająca w Mandżurii wojna domowa dała okazję Japończykom do pierwszego ataku. Japonia szybko podbiła ogromne terytorium tego kraju i utworzyła marionetkowy rząd. Zmieniła nawet nazwę na Mandżuko i czerpała z niej wszystkie niezbędne surowce. Wywołało to protest ligi Narodów, która niestety jak zwykle ograniczyła się do not, pouczeń i gróźb. Japonia w odpowiedzi wystąpiła z tej organizacji w 1933r. Kolejnym celem stały się Chiny. Choć posiadały znacznie większe terytorium, to okazały się zupełnie do wojny nieprzygotowane i szybko uległy japońskim generałom. Armia Japonii zajmowała kolejne miasta: Pekin (1937r.), Tiencin, Szanghaj a wkrótce również i Nankin. Okupacja tak wielkiego kraju wymagała utrzymania ogromnej liczby żołnierzy, przez co kształtu nabrał Japoński militaryzm. Polityka zagraniczna pomiędzy państwami osi zacieśniła się.

Naziści zachęceni kolejnymi sukcesami podjęli próbę przejęcia władzy w Austrii, co jednak im się nie udało. Mimo to mając za sąsiadów hitlerowskie Niemcy i faszystowskie Włochy musiała podporządkować się ekonomicznie, co było pierwszym krokiem do późniejszego jej przyłączenia w obręb III Rzeszy. Nie widząc innego wyjścia kanclerz Austrii rozpisał plebiscyt na 13 marca 1938r., w którym społeczeństwo miało wypowiedzieć się, czy chce przyłączenia do Niemiec. Hitler zorientowawszy się postawił austriackiemu kanclerzowi ultimatum. Władze miała zostać oddana w ręce faszystów co też się stało. Mimo to oddziały niemiecki w liczbie 200 tysięcy wkroczyły do Austrii, a rząd 12 marca podjął uchwałę o przyłączeniu do Niemiec (tzw. Anschluss Austrii). Początkowo Hitler zamierzał potraktować ją jako tereny okupowane. Spotkał się jednak z ciepłym przyjęciem ze strony ludności i zmienił zdanie.

Kolejną ofiarą polityki Adolfa Hitlera stały się Czechy. Oddziały niemieckie wkroczyły do czeskich Sudetów rzekomo w obronie uciemiężonej ludności niemieckiej. Wcześniej doprowadziły do zwołania międzynarodowej konferencji w Monachium ( 29-30 września 1938r.), w której udział wzięli przedstawiciele Francji ( Daladier), Wielkiej Brytanii (Chamberlaine), Włoch (Mussolini) i Niemiec. w konsekwencji prowadzonej przez zachodnie kraje polityki ustępstw podpisano układ, w którym stwierdzono przynależność Sudetów do III Rzeszy. Premier Wielkiej Brytanii miał wtedy powiedzieć, że ?zapewnił pokój przyszłym pokoleniom?. Jego krótkowzroczność nie pozwalała mu na zdanie sobie sprawy, że wojna nigdy nie była tak blisko. Korzystając z osłabienia Czech, Słowacy ogłosili utworzenie swojego państwa. Uzyskali poparcie Hitlera i odłączyli się tym samym od Czech. W dzisiejszej Bratysławie utworzony został nacjonalistyczny rząd z Tiso na czele. Hitler poparł również Ukraińców, kiedy ci oderwali w marcu od Czechosłowacji Ruś Zakarpacką. Wkrótce potem zdecydował się niczym właściciel przekazać ją Węgrom w podzięce za przyłączenie się do paktu antykominternowskiego. Niestety również Polska wykorzystała dogodną chwilę i  zbrojnie wkroczyła na Śląsk Zaolziański. 

Na biurko prezydenta i premiera faktycznie byłej już Czechosłowacji trafiło ultimatum, z którego wynikało, że jeżeli pozostałość tego państwa nie zostanie przyłączona do III Rzeszy to rozpocznie się bombardowanie miast Czeskich. Nie mając innego wyjścia prezydent podpisał dokument i tym samym pozwolił na powstanie nie suwerennego protektoratu Czech i Moraw. 16 marca 1939r. państwo Czechosłowackie oficjalnie przestało istnieć.

Ostatnim przed rozpoczęciem II wojny światowej świadectwem agresywności Niemiec i nieudolności Ligi Narodów było zajęcie przez Hitlera w marcu 1939r. litewskiego portu Kłajpedy. Kolejnym krokiem miało być stworzenie Leibensraum (niem. przestrzeni życiowej) dla narodu niemieckiego na wschodzie Europy. Od początku wojna była nieunikniona, gdyż wynikała bezpośrednio z ideologii panującej w III Rzeszy. Niestety pobłażliwość społeczności międzynarodowej i brak chęci zdecydowanego przeciwstawienia się Hitlerowi doprowadziły w rezultacie do największej tragedii jaka spotkała ludzkość. Pierwszym krajem, który zbrojnie postanowił przeciwstawić się tyranowi, była Polska. Jednak wydarzenia kampanii wrześniowej udowodniły jak bardzo była ona osamotniona w swojej walce.

Najnowsze prace

Najnowsze zadania domowe

Bądź widoczny w portalu!

• Zarejestruj się
• Pomagaj innym
• Korzystaj z porad
• Poznawaj nowych ludzi